بالا و پایین پریدنهای خواننده «ماکانبند» کارساز شد؟!
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۸۶۹۹
«سر این تِرَک چون من بالا و پایین میپرم بین علما بحث شده بود که من دارم پلیبک میکنم. میخوام بدون موزیک برم...» بعد خیلی جدی شروع میکند به بالا و پایین پریدن روی صحنه و به فالشخوانیاش ادامه میدهد: فرقی نمیبینم اصلا من، بین تو و گلایی که تو باغچن... آدمایی خوبی که همه تو قصن، حتی یه ذره با تو مو نمیزنن.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، این ۲۷ ثانیه از کنسرت «ماکانبند» است و این هم ترفند خواننده گروه برای اینکه ثابت کند، زنده میخواند! ویدئویی که حالا مدتهاست در فضای مجازی دست به دست میشود و برخی معتقدند بیشتر شبیه اجرا در مهد کودکهاست تا یک کنسرت موسیقی!
«پلیبک» خیلی وقت است که روال عادی بسیاری از خوانندگان پاپ شده است و لو رفتن خیلی از خوانندهها هم در فضای مجازی سر و صدایی به پا میکند. موضوعی که توانایی خوانندگان پاپ را زیر سوال میبرد. بعد هم آقای خواننده مجبور میشود، دست به هرکاری بزند که ثابت کند، زنده میخواند. شاید اتفاق کنسرت «ماکانبند» در فضای مجازی وایرال شده باشد اما این موضوع تنها مختص این گروه جوان نیست و بارها شاهد اتفاقات این چنینی در دنیای موسیقی پاپ بودهایم.
رضا مهدوی (نوازنده سنتور و منتقد موسیقی) درباره اتفاق کنسرت «ماکان» میگوید: بعید میدانم از قبل برای این حرکات غیرمعمول فکر شده باشد؛ زیرا برای دریافت مجوز، فیلمهایی از برنامهای که برای نحوه اجرا دارند برای وزارت فرهنگ و ارشاد برای بازبینی، بررسی، ممیزی و بایگانی فرستاده میشوند. همچنین به شعر و ترانه، تعداد قطعات، پوشش، سازبندی و نوع ارکستر دقت میشود. به همین جهت عجیب است که برخی به خودشان اجازه میدهند حرکات و رفتار و گویشی داشته باشند که مبتنی بر هیچ شاخصهای از هنر ایران نیست.
مهدوی معتقد است:صحنه آدابی دارد که ما شرقیها عموما آن را رعایت میکنیم. اگرچه که در نیم قرن اخیر آداب روی صحنه در برخی اجراهای موسیقی و برخی تئاترها، متأثر از مغرب زمین و فیلمهای هالیوودی تبدیل به ناهنجاریهایی شده که طی سالهای اخیر تشدید هم یافته که دیگر مکانیزم و روشی نمیتواند مانع آن شود. سبک و سیاق متفاوت اجرای صحنهای در غرب، به مرور وارد مشرق زمین شده و متأسفانه برخی از هنرمندان ما که تابع آیینها، مدنیت، فرهنگ و جغرافیای عشیرهای و قومیتی خود نیستند، خواسته و ناخواسته الگوهای نادرستی از شیوههای اجراهای تلویزیونی یا صحنهای آنها اقتباس و گمان میکنند اگر با تکرار نحوه اجرای موسیقی آنها، میتوانند گیشه را شلوغتر کنند و بیننده بیشتری داشته باشند.
او ادامه میدهد: ولی چنین باوری غلط است؛ زیرا مردم ایران نشان دادهاند اگر بخواهند به سمتی به غیر از فرهنگ خود بروند، خیلی سریع سرخورده میشوند و دوباره به اصل خود برمیگردند و سعی دارند به آیینهای ملی خود عمل کنند. اینگونه نیست که گمان کنیم نسل جدید تابع پدر و مادرهای خود نیست، میخواهد از اخلاق عدول کند و چهارجوبها را بشکند. چنین مسائلی در هر جامعهای رخ میدهد اما در جامعه ما زودگذر است و متوجه اشتباه خود میشوند.
رفتارهایی که در مهدکودکها هم نمیبینیم
این هنرمند بیان میکند : مدتی است در کنسرتها شاید نظارت درست و دقیقی صورت نمیپذیرد و درباره نحوه اجرای صحنهای هم راه و روش درست آموزش داده نمیشود که نیازمند آسیب شناسی و راه کارهای نوین هستیم که در نتیجه، حرکتهایی روی صحنه انجام میشود که حتی در مهدکودکها یا محافل خصوصی هم شاهد آنها نیستیم و اگر هم باشیم، متناسب با شأن و کرامت خانوادگی و محیط دوستانه است. اما گویا برخی در نظر ندارند که صحنه کنسرت، یک فضای عمومی است و وضعیت حتی مثل سابق هم نیست که همه چیز به خود کنسرت ختم شود، بلکه هر نوع رفتاری سریعا به فضای مجازی کشیده میشود و میلیونها نفر میبینند و آسیبهایی در پی دارد که گاه جبران ناپذیر است.
او درباره اثرات این نوع رفتارها در صحنه اجراهای عمومی بیان میکند: بهتر است مراقب اعمال و رفتار خود روی صحنه اجرای عمومی باشیم، از رفتارهای کودکانه دست بکشیم، عاقلانه رفتار کنیم، تنها به خود و درآمدزایی فکر نکنیم، درصدد کتمان اشتباهات خود نباشیم و به فکر تمامیت موسیقی ایران باشیم تا بیش از این به ساحت هنر موسیقی ایران لطمه وارد نیاید. در هر ژانری از موسیقی که حرکتهای ناشایست روی صحنه صورت بگیرد، قطعا به دیگر گونههای موسیقی هم لطمه وارد و موجب میشود رفتار تصمیم گیرندگان فرهنگ و هنر و بالادستیها که تاکنون با هنر موسیقی خیلی میانه هم خوبی ندارند، نه تنها بهتر نشود، بلکه بدتر هم بشود. در نتیجه همین اتفاقها دستمایهای است که موسیقی در ایران نتواند راه توسعه خود را پیش ببرد و چه بسا با موانع جدید هم رو به رو بشود که مثلا بعضی از سالنها دیگر اجازه برگزاری کنسرت ندهند، ممیزیها بیشتر شود و حساسیت روی هنرمند و برخی گونه های موسیقی بالا برود.
این الگوبرداریها نادرست است!
مهدوی توضیح میدهد: فالش خوانی در کنار خطای بزرگ پلیبک روی صحنه، خیانت به مخاطبی است که بلیت خریده است؛ تفاوتی هم ندارد که این اتفاق از سوی موسسه و شرکتی با حمایت صورت گرفته یا به صورت اتفاقی به علت هماهنگی خواننده با نوازندگان یا اتاق فرمان باشد. هر چه باشد راه خطایی است که مردم متوجه میشوند و اخیرا هم میبینیم که بلیتهای کنسرتهای آنچنانی موسیقیهای شبه پاپ دیگر مورد استقبال قرار نمیگیرد و شاهد این هستیم که شرکتها، موسسهها و نهادها و سازمانهای مختلف بلیت این کنسرتها را پیش خرید و یا به صورت نیمبها میخرند ولی باز هم سالنها پر نمیشوند!؟ مردم زمانی که هزینه میکنند، حق دارند کار با کیفیت ببینند و بشنوند.
بهتر است مراقب اعمال و رفتار خود روی صحنه اجرای عمومی باشیم، از رفتارهای کودکانه دست بکشیم، عاقلانه رفتار کنیم، تنها به خود و درآمدزایی فکر نکنیم و درصدد کتمان اشتباهات خود نباشیماین هنرمند همچنین بیان میکند: پرفورمنس در فرهنگ شرقی و ایرانی برای هر چیزی در موسیقی زیبنده نیست. زمانی که الگوبرداری میکنیم، باید توجه داشته باشیم که آنها پلیبک نمیکنند و به طور حقیقی صورت و بدنشان برای حرکت روی صحنه ورزیده است. فکر و اندیشه آنها برای شعری که به نظر ما غلط است، آزاد است؛ زیرا یک جامعه سکولار دارند که کاملا با جامعه ما متفاوت است. آنها به هر شکل کارشان را به نحو احسن انجام میدهند که میتواند چشمنواز باشد و گوشها را متوجه کند و موجب رقم زدن لحظاتی خوش برای دوستداران این اجراها باشند.
او درباره پرفورمنسهایی که این روزها در اجراهای زنده شاهد آنها هستیم، میگوید: پرفورمنسهایی که روی صحنهها اجرا میشود، متاسفانه به گروههای سرود و رسانه ملی هم کشیده شده است . در برنامههای تلویزیونی هم میبینیم که به ظاهر میخواهند اخلاقی رفتار کنند ولی نحوه اجرایشان در شأن اشعار و مضامین ارزشی که به زبان میآورند، نیست.
بومیسازی کنیم
مهدوی در پاسخ به این پرسش که که اگر زمانی بخواهیم این پرفورمنسها را در یک قالب درست داشته باشیم، چگونه میتوانیم عمل کنیم؟ میگوید: ایران پر از آیینها و قومیتها است. ما رقصهای آیینی و بازیهای آیینی مختلفی در زمانهای مسخص داریم مثل زمان دروی محصول و باران و... مناطق ایران پر از بازیهایی است که چه مردان و چه زنان انجام میدهند. آنقدر فراوانی داریم که میتوانیم اینها را در پاپ وارداتی هم بومی سازی کنیم. اما میبینیم که مثلا خوانندهای که متعلق به یکی از این قومیتها است و اکنون به پایتخت آمده و جایگاهی پیدا کرده، لباسی میپوشد که دور از شأن فرهنگ ملی، دینی و فرهنگ قومیتی اوست اما با این حال آن را میپذیرد بپوشد اما با لباس محلی خود روی صحنه نمیآید و نسبت به آیینهای سترگ خود کم اهمیت و شاید بیاهمیت است.
این منتقد موسیقی ادامه میدهد: چقدر قشنگ است یک خواننده که متعلق به یکی از آیینها و گویشهای سرزمین ایران است، لحظهای با گویش محل تولد خود اجرا کند و با مردمش حرف بزند. بیشتر مناطق گویی اِبا دارند و خجالت میکشند. اگرچه که یک فرهنگ وارداتی را که سنخیتی با فرهنگ ما ندارد را با افتخار ارائه میدهند و خوشحال هم هستند که در ایران اولین بودهاند؛ چون فکر میکنند سدشکنی کردهاند و مسیر را برای دیگران هموار!
این مدرس دانشگاه در سخنان پایانی خود بیان میکند: باید دانشگاهها و روانشناسها، در کنار سیاستگذاران فرهنگی همایشهایی برگزار و این مسائل را آسیب شناسی کنند. در مراکز تربیتی باید نمونههای صحنهای را در حضور کسانی که ذیحق هستند و از دانش و تجربه کافی برخوردارند به لحاظ زیبایی شناسی و روانشناسی بررسی کنند که آیا این مسیر میتواند حتی به اشتباه و خطا یک بار دیگر تکرار شود و یا برای همیشه در جغرافیای ایران مطرود شود و دیگر کسی جرأت نخواهد کرد که از این آزمون و خطاها روی صحنه داشته باشد؟
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رضا مهدوی اجرای پلی بک ماکان بند سازمان بسيج مستضعفين باستان شناسي حمله به غزه جشنواره سلاله صنایع دستی چین سردار سلامی سازمان بسيج مستضعفين باستان شناسي حمله به غزه فضای مجازی نحوه اجرا روی صحنه آیین ها صحنه ای پلی بک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۸۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندرم مرموزی که چهره خواننده مشهور را عوض کرد؛ بیماری «سلن دیون» چیست؟
زیسان: «سلین ماری کلودت دیون» متولد ۳۰ مارس ۱۹۶۸خواننده کانادایی است. از این خواننده با عنوان «ملکه بالادهای پاور» یاد شده و بابت آواز ماهرانه و قدرتمندش مورد توجه است. موسیقی او شامل ژانرهایی مانند پاپ، راک، آر اند بی، گاسپل و کلاسیک میشود. آثار او عمدتاً به زبانهای انگلیسی و فرانسوی بودهاست، اگرچه او به زبانهای اسپانیایی، ایتالیایی، آلمانی، لاتین، ژاپنی و چینی نیز خوانده است.
به گزارش زیسان؛ معروفترین ترانه او، تیتراژ پایانی فیلم تایتانیک بهنام «قلب من ادامه خواهد داد» بود که فیلم، بیش از ۱۰ سال رکورد پرفروشترین فیلم جهان را در اختیار داشت. دیون بیش از دویست میلیون نسخه از دیسکهای خود را در سراسر دنیا فروخته است. وی علاوه بر مراسم جوایز جهانی موسیقی در سال ۲۰۰۷، موفق به کسب جایزه افسانه، به پاس «موفقیت جهانی و مشارکت مثال زدنیاش در صنعت موسیقی شدهاست. در پایان سال ۲۰۰۹، دیون از سوی لس آنجلس تایمز، پردرآمدترین هنرمند آن دهه شناخته شد، که مجموع فروش آلبوم و درآمد کنسرت او بیش از ۷۴۷ میلیون دلار بود.
لغو تورها و تشخیص یک بیماری نادرمسیر زندگی این خواننده مشهور جهان که با آلبوم انگلیسی زبان «افتادن در دام تو» (یکی از پرفروشترین آلبومهای تاریخ) در سال ۱۹۹۶ با ۳۲ میلیون نسخه فروش توانست به اوج قله افتخار برسد از دسامبر سال ۲۰۲۲ دچار تغییری شدید شد زمانی که او برخی از تورهای خود را لغو کرد. بعدا اعلام کرد که به بیماری نادری به نام «سندروم استیف پرسن» یا سندروم شخص سخت مبتلا شده است. وی دو سال گذشته را به درمان این بیماری مشغول بود تا اینکه در مراسم گرمی حضور یافت و جایزه آلبوم سال به تیلور سویفت اعطا کرد. وی اخیرا با مجله «ووگ فرانسه» مصاحبه کرده و عکس روی جلد این مجله رفته است و از حال و هوای روحی و سجمی خود نیز گفتگوکرده است.
«سلن دیون» میداند که سندرم شخص سفت (سندروم استیف پرسن)، وضعیت نادری که باعث اسپاسم عضلانی غیرقابل کنترل و اغلب شدید میشود، همیشه به نوعی بخشی از زندگی او خواهد بود. وی در یک گفتگوی جدید با «ووگ فرانسه» که روز دوشنبه منتشر شد، آخرین وضعیت سلامتی خود را به اشتراک گذاشت و گفت: «خوب است، اما کار زیادی است. من روزی از پس آن بر خواهم آمد.»
مصاحبه با مجله ووگ فرانسهسلن دیون در گفتگو با مجله ووگ فرانسه گفت: «من بیماری را شکست ندادم، زیرا هنوز در من وجود دارد و همیشه خواهد بود.» امیدوارم معجزهای پیدا کنیم، راهی برای درمان آن با تحقیقات علمی، اما در حال حاضر باید یاد بگیرم با آن زندگی کنم. پس این من هستم، اکنون مبتلا به سندرم شخص سفت هستم.»
تشخیص بیماری این خواننده مشهور ۵۶ ساله اوایل سال ۲۰۲۲ بود زمانی که یک سری از تورهای خود را به تعویق انداخت. سپس وی در همان زمان بیماری خود را به اشتراک گذاشت. او تا حد زیادی از محافل عمومی ناپدید شد، اما اخیراً به صورت قابل توجهی دوباره ظاهر شده است، از جمله اهدای جایزه رکوردشکن آلبوم سال به چهارمین آلبوم تیلور سوئیفت در مراسم گرمی ۲۰۲۴ و در آغوش گرفتن خواننده در پشت صحنه مراسم. دیون به «ووگ» گفت: «پنج روز در هفته تحت درمان ورزشی، فیزیکی و صوتی هستم. من روی انگشتان پا، زانوهایم، ساق پا، آواز خواندن و صدایم کار میکنم... باید یاد بگیرم که با آن زندگی کنم و دیگر از خودم سوال نکنم.»
دیون اکنون بر حرکت رو به جلو و پیشرفت بیشتر متمرکز شده است، و مصیبت زندگی و زیستی او که با این بیماری افزایش پیدا کرده بود اکنون به پایان رسیده است.
وی گفت: «زندگی هیچ پاسخی به شما نمیدهد. فقط باید زندگی کنی!». من به دلایل نامعلومی این بیماری را دارم. آن طور که من آن را میبینم، دو انتخاب دارم. یا مثل یک ورزشکار تمرین و فوق العاده سخت کار میکنم، یا خاموش شوم و همه چیز تمام شود، در خانه بمانم و به آهنگ هایم گوش دهم، جلوی آینه ام بایستم و برای خودم آواز بخوانم. من انتخاب کرده ام که با تمام جسم و روحم، از سر تا پا، با یک تیم پزشکی کار کنم. من میخواهم بهترین باشم. هدف من این است که دوباره برج ایفل را ببینم»!
این خواننده ۵۶ ساله در ادامه گفت: «مردم زندگی را همیشه زیر سوال میبرند». از زیر سوال بردن زندگی دست بردارید، ما باید آن را زندگی کنیم. زندگی همیشه زیبا نیست، اما اینجاست.»
با این حال، این پذیرش ظاهری به راحتی انجام نمیشود. سخت است، من خیلی سخت کار میکنم و فردا سختتر خواهد بود. فردا روز دیگری است.»، اما یک چیز وجود دارد که هرگز متوقف نمیشود و آن اراده است. این اشتیاق است. این رویا است. این عزم است.»
اگرچه او نمیتوانست بگوید چه زمانی برای اجرای عمومی دوباره آماده خواهد شد، اما بر «هدیه» حمایت عزیزانش و «داشتن پزشکان خوب و درمانهای خوب» تأکید کرد. وی در ادامه گفت: «علاوه بر این، من این قدرت را در درون خود دارم. «من میدانم که هیچ چیز مانع من نمیشود».
دیون گفت که رویای او «زندگی در زمان حال» است.
خواننده آلبوم «افتادن در دام تو» گفت: «من واقعاً بسیار خوش شانس هستم و من افتخار میکنم که برای «ووگ فرانسه» عکس میگیرم. چرا که اگرچه در ۳۰ سالگی از سلامت و زیبایی بهتری برخوردار بودم، اما در آن زمان از من درخواستی نشد. من بسیار مفتخرم که در ۵۵ سالگی از من خواسته شده که زیبایی خود را آشکار کنم. اما زیبایی چیست؟ زیبایی تو هستی، من هستم، آن چیزی است که در درون ماست، رویاهای ماست، امروز است. زیبایی چیزی است که ما را احاطه کرده است، آنجاست. افرادی هستند که آن را میبینند و افرادی هستند که آن را از نزدیک مشاهده میکنند. امروز من زنی هستم که نسبت به آینده احساسی قوی و مثبتی دارم. یک روز خاص در یک زمان خاص.»
سندرم شخص سخت یا استیف پرسنسندرم استیف - پرسن یا سندرم شخص سفت یا به اختصار اسپیاس یک اختلال عصبی نادر با علت نامعلوم است که مشخصهاش سفت و سخت شدن پیشرونده ماهیچههاست. این سفت شدن در آغاز در ماهیچههای تنه بیشتر مشهود است و مشخصهاش اسپاسم و گرفتگی عضلانی است که سبب تغییر شکل وضعیتی بدن میشود. درد مزمن کمر، اختلال در تحرک، گودی کمر علائم شایعی این اختلال هستند.
احتمال بروز اسپیاس در حدود یک در یک میلیون نفر است و بیشتر در افراد میانسال دیده میشود. اقلیت کوچکی از بیماران دارای گونه پارانئوپلاستیک این بیماری هستند. گونههای مختلفی از این بیماری وجود دارد، مثلا سندرم سفت اندام که عمدتاً یک اندام خاص را تحت تأثیر قرار میدهد.
اسپیاس نخستین بار در سال ۱۹۵۶ توصیف شد. معیارهای تشخیصی آن در دهه ۱۹۶۰ میلادی پیشنهاد و دو دهه بعد بازنگری و اصلاح شد. در دهههای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، نقش آنتیبادیها در این بیماری آشکار شد. در دسامبر ۲۰۲۲، خواننده کانادایی سلین دیون اعلام کرد که از این سندرم رنج میبرد و در نتیجه تمام اجراهایش لغو شد و از ان زمان به درمان این بیماری پرداخته است. وی اگرچه برای مدتها از آن زمان در محافل عمومی دیده نشده، اما اخیرا در مراسم گرمی حضور یافت و جایزه بهترین آلبوم سال را به تیلور سویفت اهدا کرد. این حضور دوباره باشکوه برای این خواننده معروف جهان است.
tags # موسیقی سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غولپیکر چینی از پورشه هم گرانتر است! قارچهای زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست میدهند، چه حسی است؟